Arno Naethuys, vrijwilliger DAF Museum
"Met liefde en plezier"
Al 25 jaar lang staat Arno om half acht te trappelen om weer te beginnen. Elke dag van de week. Want zodra de deur van het slot gaat, is Arno bij zijn tweede thuis: het DAF Museum. Wat hij doet? Poetsen! Let wel, alleen de trucks! “Ik doe het voor de bezoekers, zodat ze net zo enthousiast worden als ik.”
Vóórdat hij vrijwilliger bij het museum werd, had Arno een prachtige staat van dienst bij Rendac in Son. Hij was pas 20 jaar toen hij een baan kreeg bij de afvalverwerker in de vleesindustrie. Hij ging aan het werk als chauffeur. Zijn eerste truck was de ‘kikker’-DAF. Maar Arno kon zich pas echt DAF-fan noemen toen hij mocht rijden met zijn absolute favoriet: de DAF 2600! “De koning van de weg”, zegt hij. “Voor die tijd was de 2600 een begrip. Uitstekend zicht, fijn schakelen en nooit problemen.” Toen de prachtige 2600 aan het eind van zijn levensduur kwam, kreeg Arno een vier-assige DAF 3300. “Ook een geweldige truck, maar alle DAFs die ik gereden heb, waren goed”. Toen Arno op leeftijd kwam, reed hij alleen nog op het eigen bedrijfsterrein. Zijn laatste truck was een XF uit 1997.
Na veertig jaar trouwe dienst ging Arno in 1999 met welverdiend pensioen. Toen een week eerder de oude DAF truck van het Sonse bedrijf naar het DAF Museum werd gebracht, wist Arno dat hij ook mee moest. “Op vrijdag had ik mijn laatste werkdag bij Rendac, de week erna was mijn eerste dag als vrijwilliger”. Gelukkig voor hem heeft het museum ook een DAF 2600 in de verzameling. Dat blijft zijn absolute favoriet, hij heeft er zelfs de sleutels van op zak. Hoe lang hij nog doorgaat? “Tot het niet meer kan!”
